T24 Haber Merkezi
Ekoloji örgütleri, Yatağan termik santralindeki işten çıkarmalara karşı “Kömürlü termik santrallerin kapanışı personeller için bir son değil, yeni bir başlangıç olmalıdır!” başlıklı bir açıklama yaparak “Kömüre karşıyız, tazminatlı / tazminatsız işten çıkartmaya da karşıyız” dedi.
Pek çok ekoloji örgütünün imzasının yer aldığı açıklamada, kömürlü termik santrallerin kapanmasının, çalışanların işsiz, fakir ve çaresiz kalması manasına gelmemesi gerektiği vurgulanarak “Kömürden çıkış süreci, çalışanların haklarını koruyarak ve onları geleceksiz bırakmadan adil bir formda planlanmalıdır” tabirlerine yer verildi.
“Kömür bölümü işçileri 40 yıl evvel topraklarına el konularak santral ve madende çalışmaya mecbur bırakıldılar, artık de işsizliğe terk ediliyorlar,” denilen açıklamada, adil bir geçiş süreci ile çalışanların yeni istihdam imkanlarına erişiminin sağlanmasının gerektiğine dikkat çekildi.
Açıklamanın tam metni şöyle:
İklim krizi en çok işçilerin sıkıntısıdır. Krizin tahlilinde de tek gerçek güç, tekrar işçilerdir. Tüm taraflar farkında olmalı ki, emekçiler “kırk katır mı kırk satır mı” ikileminde değiller.
1. İklim krizi, hükümetler ve sermayenin kol kola verip gezegene karşı açtığı savaşın bir sonucudur. Bundan da en çok emekçi sınıfı etkileniyor. Geçim kaynaklarına, besine, suya erişim, barınma, mecburî göç, dayanılmaz çalışma şartları iklim krizinin personel sınıfı üzerinde bıraktığı yüktür.
2. İklim krizinin yükü her vakit olduğu üzere tekrar işçilerin sırtına bırakılmak isteniyor. Meğer kömürlü termik santrallerin kapanması, personellerin işsiz, fakir ve çaresiz kalması manasına gelmemelidir. Kömürden çıkış süreci, çalışanların haklarını koruyarak ve onları geleceksiz bırakmadan adil bir biçimde planlanmalıdır.
Kömür dalı, işçilerin sıhhatini, emeğini ve hepimizin ortak varlığı olan doğayı yıllardır sömürüyor. Şirketler, kendi kârlılıklarını artırmak için yenilenebilir güç ve öbür yatırımlara geçerken, devletten aldıkları teşviklerle kömür yatırımlarına yıllarca devam ettiler. Lakin bugün, bu teşvikler bile kömür dalının sürdürülemezliğini örtbas edemiyor. Sermayenin bu krizden çıkış için planları var, lakin işçiler için bu türlü bir plan öngörülmeden, kolay bir tazminatla kapı önüne konuyorlar.
3. Kömüre karşıyız, tazminatlı / tazminatsız işten çıkartmaya da karşıyız.
Kömür dalı işçileri 40 yıl evvel topraklarına el konularak santral ve madende çalışmaya mecbur bırakıldılar, artık de işsizliğe terk ediliyorlar.
Adil bir geçiş süreci ile emekçilerin yeni istihdam imkanlarına erişiminin sağlanması gerekiyor. Bugün Yatağan termik santralinde ya da diğer bir kömürlü santralde çalışan çalışanların de inançlı bir işe, pak bir hava ve suya, âlâ besine erişim hakkı var. Hatta pak bir gelecek en çok yıllarca yerin altında endüstrinin çarklarının işlemesini sağlamış bu çalışanların hakkı. O nedenle, biz diyoruz ki, kömürden çıkış, emekçilerin ve mahallî halkın geleceğini teminat altına alan bir planla gerçekleştirilmeli ve bunun maliyetini de personeller değil, yıllardır bu yırtıcı sömürüden kâr toplayan devlet ve sermaye ödemelidir. Bu maliyet, kıdem tazminatı ya da susturmak için verecekleri öbür rastgele bir tazminat değildir. Ya yeni, inançlı ve teminatlı bir iş, ya da hayat uzunluğu gelir teminatıdır.
4. Sendikalar çalışanın ve lokal halkın geleceğinden, sıhhatinden da sorumludur.
Sendikalar klasik sendikacı refleksiyle personelin korunmasını işin korunması ile karıştırıyor olabilir. Lakin bizi sermayenin “yeşil” badana yapan çevrecileri ile karıştırmayın. Bizler, hayatı sürdüren işçiler olarak, tabiatın ve emeğin sömürüsüne karşı birlikte çaba ediyoruz. Kömür dalından özgürleşerek, hepimiz için adil ve sürdürülebilir bir gelecek talep ediyoruz.
5. İklim adaleti, emek adaletinden başka düşünülemez!
Kömürün sonu, emekçilerin sonu olmamalıdır. Birlikte uğraş ederek, hem iklim krizine karşı tahlil üretebilir, hem de geçişin adil olmasını, kömür santrallerinin kapatılmasının bedelini o santrallerde çalışan personellerin tazminatları verilse bile işten çıkarılma ile ödememesini sağlayabiliriz.
İklim krizinin tesirlerini azaltmak ve gelecekteki kuşaklara üzerinde yaşayabilecekleri bir dünya bırakmak istiyorsak, iklim krizine karşı en çok etkilenenler olarak daima birlikte çaba etmek zorundayız.
Kırk katır mı kırk satır mı değil, eşit ve özgür bir dünya,
Hiçbir canlının sömürülmediği, hor görülmediği, gecelerinde aç yatmadığı bir dünya istiyoruz.
|
|
“Yunanistan’da Müslüman, Türkiye’de gavur tohumu”; Kayıp bir neslin kıssası ‘Mübadele’
|
